czwartek, 22 czerwca 2017

20 мянган офицерыг ойд буудсан гэмт хэрэг

Катыньд Зөвлөлт засгийн буудан хороосон польш офицеруудын булшийг олсноо германы радио 1943 оны дөрөвдүгээр сарын 13-нд зарласан бөгөөд тэдний нэрсийн жагсаалтыг Польшийн хотуудад чанга яригчаар уншин сонсгож байв.
Катынийн гэмт хэрэг” гэдэг томъёолол нь Зөвлөлтийн НКВД-гийн (Дотоод явдлын ардын комиссариат) лагеруудад байсан 22 мянган польш хүмүүсийг 1940 оны дөрөв, тавдугаар саруудад буудан устгасан цуврал геноцидыг хэлдэг.
Катынь: Үйл явдлын дараалал
  • 1939 оны есдүгээр сард Улаан армид олзлогдсон 14552 польш офицер ба цагдаагийн ажилтнууд НКВД-гийн гурван лагерьт хоригдож байсан юм.
  • -Козельскийн лагерийн 4421 хоригдлыг 1939 оны есдүгээр сард Смоленскийн ойролцоох Катынийн ойд Гнездово станцаас хоёр км-ын цаана буудан хөнөөгөөд булжээ.
  • -Осташковын лагерийн 6311 хоригдлыг Калинин мужид буудан хөнөөж Медный гэх газар булсан.
  • -Старобельскийн лагерийн 3820 хүнийг Харьковт бууджээ.
  • -Украин, Белорусийн баруун мужуудын шоронд байсан 7305 польшийг Киев, Харьков, Херсон, Минскт хөнөөн устгасан бололтой.
Катыньд хамгийн анх 1943 онд польш офицерүүдийн булшийг олж илрүүлсэн. Гэсэн ч Зөвлөлтийн баруун хэсгийн шорон гянданд хичнээн хүн хаана үрэгдсэн нь өнөөг хүртэл тайлагдаагүй нууц чигээрээ үлджээ. Польшийн ерөнхийлөгчийн Катынийн геноцидийн 70 жилийн ойн эмгэнэлийн арга хэмжээнд хэлж амжаагүй үгэнд нь НКВД-гийн бүх архивыг нээж хэргүүдийг тодорхой болгохыг Оросын удирдлагад уриалах байсан. Харамсалтай нь Польшийн Ерөнхийлөгч тэргүүтэй төр засгийн удирдлагууд, олон улстөрчдийн сууж явсан онгоц 2010 онд Катынийн ойд сүйрсэн юм.

Урьдатгал түүх
ЗХУ, Нацист Герман хоёр 1939 оны наймдугаар сарын 23-нд “Риббентроп-Молотовын гэрээ” гэх харилцан үл довтлох гэрээнд гарын үсэг зурлаа. Энэ гэрээний нууц протоколд дайны өмнөх Польш улсын газар нутгийн зүүн хэсгийг Зөвлөлт авна гэж заасан байв. Гитлерийн хувьд нууц протокол нь Польшид довтлох саадыг авснаас өөрцгүй болсон юм. 1939 оны есдүгээр сарын 1-нд Герман Польшид довтолсноор дэлхийн II дайн эхлэв. Польшууд Германы армитай 17 дахь хоногтоо цус асгаруулсан тулалдаан хийж байхад баруун талаас нь Зөвлөтийн Улаан арми /Уг нь Польштой бас харилцан үл довтлох гэрээтэй байсан хэрнээ/ Польшид нэвтрэн оров. Зөвлөлтийнхөн Гитлертай  байгуулсан нууц протоколынхаа дагуу үүнийг хийжээ. Зөвлөлтийн үзэл сурталын машин Улаан армийн ажиллагааг баруун Украин ба баруун Белоруссийг чөлөөлсөн аян гэж нэрлэж байв.
 Улаан армийн болон Нацист Германы офицерууд Польшид уулзалдаж байна
Улаан армийн довтолгоо польшуудад гэнэтийн цохилт болсон ба зарим хүмүүс түүнийг Германы түрэмгийллийн эсрэг чиглэгдсэн гэж андуурч байжээ. Польш хоёр фронтод тэмцэлдэх чадваргүйг ойлгосон Польшийн ерөнхий командлагч Улаан армийн эсрэг тулалдах тушаал өгөөгүй ба зөвхөн зэвсгийг нь хураах оролдлого хийвэл эсэргүүцэл үзүүлэхийг зөвшөөрсөн байлаа.
 Энэ бол ихээхэн алдартай түүхэн зураг. Орос, Герман цэргүүд Польшид.
Польшийн армийн цөөн хэсэг Улаан армид эсэргүүцэл үзүүлсэн ба 1939 оны сүүлчээр Улаан армид 240-250 мянган польш цэрэг, офицер, цагдаа ба хилийн цэрэг шоронгийн харгалзагч эсэргүүцэл үзүүлэлгүй олзлогдсон байжээ. Ийм олон хүнийг хооллож, байр сууцаар хангах нь  хэцүү байсан учир жирийн цэрэг бага дарга нарыг суллан гэр гэрт нь буцааж, үлдсэнийг нь Зөвлөлтийн НКВД-гийн хэдэн лагеруудад илгээсэн юм. Гэтэл эдгээр лагерууд нь дүүрсэн байсан учир 1939 оны арав, арваннэгдүгээр сард Зөвлөлтийн харъяанд нэгдэн орсон газар нутгийн хүмүүсийг суллажээ. Харин немцүүдийн эзэлсэн нутгийн польшуудыг өөрсдийн эзэлж авсан Польшийн армийн албан хаагч украин ба белоруссийн цэргийн албан хаагчдаар германчуудтай солилцоо хийсэн аж.
Олзлогдсон польшуудыг дорно зүг рүү тууж байна
Германчуудтай тохиролцсоны дагуу тэр солилцоонд энгийн дүрвэгсэд ч хамрагдсан байна. Ингээд Зөвлөлтийн олзонд 40 мянган польш цэрэг, офицер үлдсэн гэдэг. Тэднийг Старобельск болон Козельскийн шоронд хорьсон ба бас хилийн цэргийнхэн болон цагдаагийн 6,5 мянган хүнийг Калинины хорих лагерьт хорьж байжээ.
Лагерьт булаан эзэлсэн нутгийнхаа Польшийн төр, захиргааны ажилтнууд, улс төрийн намын гишүүд, газрын эзэд, бизнесмен зэрэг олон хүнийг баривчлан хорьж байлаа. Ялыг нь сонсготол тэднийг Украин, Белорусийн баруун хэсгийн шоронгуудад хэдэн сараар хорьжээ.

1940 оны гуравдугаар сарын 5-нд Бүх Оросын коммунист намын Төв хороо “лагерьт хоригдож байсан 14700 офицер, албан хаагчид, газрын эзэд, цагдаагийнхан, тагнуулчид, шоронгийн харгалзагч нарыг” буудах тушаал гаргасан байна. Мөн Украин, Белорусийн баруун мужуудын шоронгийн 11 000 хоригдлыг буудахаар болжээ. Улс төрийн товчооны шийдвэрийн үндэс нь Зөвлөлтийн Дотоод яамны  ардын комиссар Л.Бериягийн И.Сталинд бичсэн зурваснаас болжээ. Польшийн олзлогсод ба хоригдлуудын тэр ангиллын хүмүүс “Зөвлөлт засгийн эвлэршгүй бөгөөд засрашгүй дайснууд учраас” тэднийг буудах хэрэгтэй гэж Л.Берия бичсэн байлаа. Улс төрийн товчооны хуралдааны протоколд Л.Бериягийн зурвасын сүүлчийн хэсгийг үгчлэн буулгасан байна.

Буудан хороолт

ЗХУКН-ын Төв хорооны шийдвэрт дурдагдсан хүмүүсийг цаазлан хороох ажиллагааг тэр жилийнхээ дөрөв, тавдугаар сард гүйцэтгэжээ.

Козельск, Осташковск, Старобельскийн олзлогсдын  395 хүнээс бусдыг нь зуу зуугаар нь Смоленск, Калинин, Харьков мужийн НКВД-гийн газар илгээж, тэднийг хүрэлцэн ирэнгүүт нь цаазалж байжээ. Үүнтэй зэрэгцэн Украин, Белорусийн баруун мужуудын хоригдлуудыг буудан хороож эхэлжээ.

Үлдсэн 395 хүнийг нь Сталинградын дэргэдэх лагерь байлгаж байгаад 1941 оны наймдугаар сард Польшийн армийг бүрдүүлж  эхлэхэд  армийн командлалд нь шилжүүлсэн түүхэн баримт бий. Польшийн офицеруудыг цаазалж эхэлсний дараа тэдний гэр бүлийнхэнийг Казахстанд нүүлгэх ажиллагааг 1940 оны дөрөвдүгээр сарын 13-нд эхлүүлсэн байлаа.

Дараагийн үйл явдлууд

Германы арми 1941 оны зургадугаар сарын 22-нд Зөвлөлтөд довтолсны дараа Лондонд дүрвэсэн Польшийн Засгийн газар, Зөвлөлтийн Засгийн газрын хооронд хэлэлцээр болж 1939 оны наймдугаар сард Зөвлөлт-Германы хооронд байгуулагдсан харилцах үл довтлох тухай гэрээг хүчингүйд тооцон харин Польш-Зөвлөлтийн хооронд дипломат харилцаа тогтоожээ. Мөн Зөвлөлтөд Польшийн армийг байгуулахаар болжээ. Энэ хэлэлцээрээр Польшийн цэргийн олзлогдогсод ба харигслалд өртсөн бусад иргэдийг тусгай лагерь болон тусгай суурингуудаас чөлөөлөхөөр болсон байна.
Польшийн арми
Үүний дараа ЗХУ-ын Дээд Зөвлөлийн Тэргүүлэгчдийн 1941 оны наймдугаар сарын 12-ны өдрийн зарлигаар лагерь болон тусгай суурины хоригдол польшуудад өршөөл үзүүлсэн байв. Тийм хүмүүсийн тоо 390 мянга орчим байсан ба Польшийн армийг байгуулахдаа тэднээс бүрдүүлэх болжээ. НКВД-гийн Лубянкийн дотоод шоронгоос суллагдсан генерал Владислав Андерс, Польшийн армийн командлагчаар томилогджээ. 1941 оны намар, 1942 оны хавар генерал Андерсийн армийг байгуулж буй газар ирээгүй хэдэн мянган Польш цэргийн талаар Польшийн албан ёсны хүмүүс мэдээлэл өгөхийг шаардаж байв. Зөвлөлтийн тал тэдний тухай мэдээлэл байхгүй гэсэн хариулт өгч байлаа. 1941 оны арванхоёрдугаар 3-нд Кремльд Польшийн ерөнхий сайд  ба  генералуудтай уулзахдаа Сталин тэр хүмүүсийг  Манжуурт гарсан байх гэж хэлж үзжээ.
1942 оны зуны сүүлчээр Андерсийн арми дорнод фронт руу байлдааны ажиллагаанд оролцсонгүй, харин их тулаанаас зайлсхийж хангамж муу гэсэн шалтгаанаар Дундад Ази, Иранд гарсан ба тэндээсээ холбоотны цэргийн хамт Италийг гитлерчүүдээс чөлөөлөхөд оролцсон байна.
 Германчууд Катынийн ойд
Катыньд  Зөвлөлт засгийн буудан хороосон польш офицеруудын булшийг олсноо германы радио 1943 оны дөрөвдүгээр сарын 13-нд  зарласан бөгөөд тэдний нэрсийн жагсаалтыг Польшийн хотуудад чанга яригчаар уншин сонсгож байв.
Харин Зөвлөлтийн мэдээлэх товчоо үүнд дөрөвдүгээр сарын 15-нд албан ёсоор няцаалт хийж, тэдгээр амь үрэгдсэн офицерууд бол 1941 оны зун Смоленскаас баруун тийш хамгаалалтын барилгын ажилд дайчлагдаж байгаад германчуудад олзлогдсоныг гитлерчүүд буудан устгасан гэж мэдэгдэж байв.

Польшийн улаан загалмайн техникийн комиссын тусламжтайгаар булшны малтлагыг 1943 оны гуравдугаар сарын сүүлчээс зургадугаар сарын эхэн хүртэл хийж 4243 хүний цогцсыг гаргаад тэндээс олдсон бичиг баримтаар нь 2730 хүний нэр хаягийг тогтоосон байна.

Дараа нь цогцсыг анхны байсан газрын дэргэд нь нийтийн оршуулгын газарт нутаглуулжээ.
Энэ малтлагын үр дүнг тэр жилдээ Берлинд хэвлүүлсэн “Amtliches Material zum Massenmord von Katyn” номонд өгүүлсэн байв.

Булшийг нээхэд олдсон баримт бичгийг германчууд Краковын шүүх эмнэлгийн институтэд дамжуулан өгсөн гэдэг.

Улаан арми Смоленскийг есдүгээр сарын 25-нд чөлөөлсний дараа Зөвлөлтийн тал хэргийг германчуудад тохохоор өөрийн комиссыг байгуулсан байна.
Германчуудын дахин малтлага хийж чадаагүй булшнаас 1380 хүний цогцсын үлдэгдлийг гаргаж олдсон баримтаар нь 22 хүний нэрийг тогтоосон байв. .
“Известия” сонин 1944 оны нэгдүгээр сарын 26-нд академич Бурденкогийн комиссын албан ёсны дүгнэлтийг нийтэлжээ. Уг дүгнэлтэд Смоленскаас баруун тийш байсан гурван лагерьт  хоригдож байсан польшууд германчууд ирэхэд тэндээ үлдсэн боловч 1941 оны намар нь тэднийг гитлерчүүд буудан хороосон гэж бичжээ.
Үүнийгээ  бүр итгэл үнэмшилтэй болгохын тулд  тэд Нюрнбергийн олон улсын шүүхийг ашиглах гэсэн боловч олон улсын шүүх  түүнийг баримт нотолгоогүй гээд хүлээн авсангүй.
КГБ-гийн дарга А.Н.Шеляпин 1959 оны гуравдугаар сард ЗХУКН-ын ерөнхий нарийн бичгийн дарга Н.С.Хрущевт ирүүлсэн нууц зурвастаа хуучин хөрөнгөтөн Польшийн офицер, жандарм, цагдаа нарын 14552 олзны хүн ба Баруун Украин, Белоруссийн шоронд хоригдож байсан 7305 хүнийг, мөн түүн дээр Катынийн ойд буудуулсан 4421 хүнийг Төв хорооны Улс төрийн товчооны 1940 оны шийдвэрээр буудан устгасан учир тэдний хэргийг устгах санал тавьсан нь сүүлд ил болсон хэдий ч ЗХУ-ын ГХЯ  1980-аад он хүртэл нэг биш удаа польшуудыг гитлерчууд хөнөөсөн гэж зүтгэж байлаа.
“Худал Катынь” бол Зөвлөлтийн талаас дэлхийд өөрсдийн хувилбарыг үнэн гэж харуулах оролдлогоос гадна Зөвлөлтийн суулгасан Польшийн коммунист засаглалын дотоод бодлогын нэг элемент байлаа. Мөн энэ бодлогын нэг чиглэл нь Лондон дахь Засгийн газарт захирагдаж байсан гитлеризмийн эсрэг өргөн олны нууц хөдөлгөөний  Крайовой Арми (АК) байгууллагын үйл ажиллагааг буруутгах явдал байлаа. Лондон дахь Польшийн Засгийн газар Катынийн ойгоос олдсон Польш офицеруудыг хөнөөсөн хэргийг мөрдөх хүсэлтээ Олон улсын улаан загалмайд 1948 онд гаргасны дараа ЗХУ тэднээс холбоогоо таслажээ.
Зөвлөлтийнхөн тэднийг буудсан хэргээ хагас зуун жилийн дараа буюу 1990 оны дөрөвдүгээр сарын 13-нд хүлээн зөвшөөрсөн юм. Энэ хэргийг “сталинизмын хамгийн хүнд гэмт хэргийн нэг” гэж нэрлэсэн байв. Тэр үед Зөвлөлтийн Ерөнхийлөгч М.Горбачёв, Польшийн ерөнхийлөгч В.Ярузельскийд буудагдсан офицеруудын нэрсийн жагсаалтыг дамжуулан өгсөн байна. Гэхдээ нэрсийг нь  зуу зуугаар нь лагериас ачуулж байсан хүмүүсийн нэрсээр өгчээ. Тэр жилдээ Харьковын прокурор Харьков хотын ой цэцэрлэгийн бүсээс олдсон булшаар НКВД-гийн удирдлага агсан Берия, Меркулов ба олзны цэргийн асуудал хариуцсан НКВД-гийн газрын дарга агсан Сопруненко, Старобельскийн лагерийн дарга агсан Бережков болон бусад ажилтнуудад эрүүгийн хэрэг нөхөн үүсгэсэн байлаа.
1990 оны зургадугаар сард Калинин мужийн прокурор Польш  офицеруудыг хорьж байсан Осташковын лагераас сураггүй болсон польшуудын хэргээр бас нэг эрүүгийн хэрэг нээсэн юм. Энэ хоёр хэргийг Цэргийн ерөнхий прокурорын газар нэгтгэн №159 дугаартай хавтаст хэрэг болгож мөрдөн байцаах  ажлыг эхлүүлжээ. Тэд польш мэргэжилтнүүдийн хамт Харьковын ойн бүс, Тверь мужийн Медное суурингийн дэргэд ба Катынийн ойд хэсэгчлэн булшуудыг нээсэн байна. Үүний гол үр дүн нь Старобельск ба Осташковскийн лагеруудын польшуудыг буудан  булсан газрыг тогтоосон хэрэг болжээ. Жилийн дараа дээр дурдсан польш офицеруудыг буудан хороох тухай Төв хорооны Улс төрийн товчооны шийдвэр зэрэг баримтуудыг Ерөнхийлөгч Б.Ельцин Польшийн талд шилжүүлэн өгчээ.  1993 оны наймдугаар сарын 25-нд Б.Н.Ельцин Варшав дахь “Повонзки” гэх дурсгалын оршуулгын газар дахь Катынийн хохирогчдын хөшөөний өмнө өвдөг сөгдөн “Биднийг уучлаарай ...” хэмээжээ. Яг энэ үйлдлийг Путин ч мөн давтсан түүхтэй.
Украин 1994 онд баруун муждаа цаазлагдсан 3435 хүний нэрсийн жагсаалтыг өгсөн ба тэр нь “Украиных” гэсэн тодотголтой болжээ. Харин Белоруссийн жагсаалт сураг чимээгүй байгаа. Тэнд 3870 хүний нэрс байх ёстой гэнэ. Одоо нийтдээ “Катынийн гэмт хэргийн” 17987 хүний жагсаалт гарсан байна. Харин Баруун Белоруссийн шоронгийн 3870 хүн нэргүй хэвээр үлджээ. Олзлогдсон польшуудаас буудуулсан 14552 хүний булш тодорхой болсон байгаа. 2000 онд буудагдсан хүмүүсийн оршуулга дээр польш-украин, польш-оросын дурсгалын цогцолбор байгуулжээ.

Brak komentarzy:

Польш

Etykiety

1975 1976 1977 3 maja Adiya Ganbaatar Ambasador Mongolii Ambassador archeologia Ardente Sole ASEM baabar Balet Dworski barsbold Boże Narodzenia concert deklaracja documents Dzień Flagi Dzień mongolski Dzień Niepodległości expo-2022 fb festiwal Film dokumentlny forum Frédéric Chopin Fundacja dla Zdrowia historia Katyń konferencja Kraków Krzysztof Zanussi Kultura Latvia Lech Wałęsa Legnica Legnickie Pole Łódź Michał Łabenda Ministry for Foreign Affairs music Narodowe Święto Niepodległości Ossendowski Polish Lessons Pomnik prasa Premier Beata Szydło Prezydent RP Sąd Arbitrażowy słownik Słuchacz studiów podyplomowych smolensk sport spotkanie sylwester Syndicate talk T.Otgonbayar Tajemnica twierdzy szyfrów the Independence day of Mongolia - 12.29 turyst tv UEFA Ulaanbaatar International Film Festival visa wideo Wielkanoc Województwo wielkopolskie Айлчлал ардын ур­ла­г Аялал Аялгуут солир Б.Ерэнтэй Б.Лхагважав Б.Магванжав баабар бага хурал баримт бичиг Бархасын ДОРЖ Бат хаан Бизнес Д.Баттөмөр Ерөнхий сайд Кино МонПол клуб Музей мэдээ Наадам намтар Ном О.Дарамбазар О.Эрдэнэцогт Оюутан Өдөрлөг П.Алтанцэцэг С.Хөдөлмөр Соёл Т.Отгонбаяр Түүх Урлаг Уулзалт үзэсгэлэн Хэвлэл Чухалхүү шагнал Шинжлэх ухаан Эдийн засаг